Eindelijk in het land van de onderduikers

HARPEL – Marcus Wenning, boer in het dorpje Harpel, slaapt in een kamertje met een beklemmende geschiedenis. In het kamertje zat in de oorlog een Joods gezin ondergedoken. Wenning groeide op met die geschiedenis en heeft nu gedaan waar zijn opa nooit aan toekwam. Hij zocht de nazaten van de onderduikers op in Israël.

• Boer uit Harpel bezoekt Israël.
• In zijn slaapkamer zat in de oorlog joods gezin ondergedoken.

Zijn opa heette ook Marcus. Hij bouwde de boerderij in Harpel in 1936. Hij bewerkte er zijn land en bleef dat doen toen de Duitsers kwamen. Het ritme van zijn leven werd anders in 1942. "Toen dook het gezin Meijer uit Musselkanaal in de boerderij onder", vertelt de 57-jarige kleinzoon Marcus. "Vader Simon, een veehandelaar, zijn vrouw en zoon Alex. Later kwamen de twee dochters erbij."

De onderduikers zaten in het kamertje in de hoek van de boerderij. Als het donker werd, mochten ze in de schuur om wat te bewegen. "Het is wel eens spannend geweest, er was de dreiging van een huiszoeking", weet kleinzoon Marcus. "Maar gelukkig kwam die er niet en overleefden de onderduikers de oorlog. En niet alleen het Joods gezin. Mijn opa had op andere plekken in de boerderij ook mensen zitten, niet-Joden. En mijn opa en oma hadden zelf zes kinderen, onder wie mijn vader Harm."

Na de bevrijding pakten Simon Meijer en zijn gezinsleden de draad van het leven weer op, zo goed en kwaad als het ging. "Dat gold ook voor mijn opa en oma. Mijn opa vertelde regelmatig over de oorlogsjaren en zo kwam ik als jongen te weten wat er was gebeurd." Zo leerde hij ook dat Alex Meijer naar Israël was verhuisd, dat de twee dochters van Simon in Nederland waren gebleven. Met die wetenschap ging kleinzoon Marcus door zijn jeugd en de jaren erna, met die wetenschap betrok hij op zekere dag de stamboerderij in Harpel. Daar woont hij nog altijd met zijn gezin.

"In al die jaren kwamen leden van de familie Meijer geregeld hier naartoe", vertelt hij. "Ook vanuit Israël. Alex overleed maar zijn kinderen bleven Harpel met enige regelmaat bezoeken. Maar mijn opa en andere leden van mijn familieleden kwamen er niet toe Israël te bezoeken. Dat is nu dus veranderd."

Vorig jaar was er bij zijn tante Lies plots de drang naar Israël te gaan. "Haar zoon en ik besloten mee te gaan. We hebben de kinderen van Alex in Jeruzalem bezocht en zijn weduwe. Het was een heel bijzondere reis, we hebben veel plekken gezien."

Ze voelden ook hoe groot de dankbaarheid nog altijd is voor wat zijn opa Marcus en oma Tinie deden. Het was een warm bad waarin ze terecht kwamen. "Het voelde heel goed, ook voor mijn tante. Ik ben blij dat we er zijn geweest, die reis vergeet ik nooit meer."

Dagblad van het Noorden 18-12-2013. Foto Anne Marie Kamp. Tekst Marcel Looden.